Noon ooh soom!

Na drie dagen smog is het zo heerlijk wakker te worden met de zon die door de gordijnen schijnt. En gelukkig een redelijk stabiele Gele zee ook, de nacht was met windstoten van 129 kilometer per uur en ja die voel je. China oogt in zonnig, helder weer een stuk aangenamer. 

Vandaag hebben we een stevige wandeling langs de highlights van Qingdao. Qingdao is een bijzondere havenstad waar de Duitsers lange tijd aan de macht waren, en ja dat zie je. De wandeling was thuis helemaal uitgestippeld, maar uiteraard loopt het toch letterlijk anders. We zien onverwachts een katholieke kerk die binnen sprekend op de kerk in Nuenen lijkt, waar we anders vandaag zeker geweest zouden zijn. We nemen even de tijd om daarbij stil te staan. 

Eenmaal buiten doet ons echter niks meer aan Nuenen denken. Er lopen wel tien Chinese bruidsparen rond die zich in de meest vreemde en hilarische stilistische poses wringen, voor hun eigen teams van fotografen. Vooral wazig staren in de verte lijkt helemaal in voor bruiden. Mijn pratende geweten vindt uiteraard dat dit absoluut niet gefotografeerd mag worden, maar zeker is dat ik vandaag veel rare en extreem grappige beelden in mijn hoofd heb verzameld (misschien nog wel leuker). 

Naast een grote wandeling staat vandaag ook souvenirs jagen op het programma. Dat blijkt lastig, alles wat mogelijk in onze bagage past schildert Nick als Chinese troep af, en dat is nog erg waar ook haha. Wandelen dus maar en dat is heerlijk! Langs de zee met honderden schelpenjagende Chinezen en door parken en lanen met prachtige platanen en grappige thee- en koffiehuisjes. Op de geur vinden we geweldige eetstraatjes waar voornamelijk zee-egels, inktvissen en zeesterren geroosterd worden. Wist niet eens dat je die kunt eten. Bijna komen we in de verleiding om te proberen...maar een vlucht met instabiele darmen is zo niet comfortabel. Dus wordt het toch weer een appeltje in park bij een tempel.

In de middag komt er ook weer een stinkend walmig windje opzetten. Aan ons gekuch is gelijk duidelijk uit welke hoek de wind waait. Niet de goede. Als we een ding in China zijn gaan begrijpen dan zijn het wel mensen met mondkapjes. Het is zo nodig hier. Wij houden het prachtige Qingdao vandaag voor gezien en gaan lekker een potje schaken. Om vervolgens zeil te zetten naar Shanghai. De typhoon die ergens in Azië rondwaart gaat ons niet raken, voorspelt de kapitein zelfverzekerd, maar de zee is zeker weer erg onstuimig.

Morgen is alweer de laatste dag in Shanghai (zonder veel WiFi) en dan vliegen we in de avond via Hong Kong naar huis. De reis is voorbij gevlogen en Marie-Anne had zo gelijk. Hoe bijzonder is het samen met je zoon een reis te maken: ‘stel niks uit en geniet’. En dat heb ik intens gedaan. Achttien dagen genoten met en dankzij mijn geweldige reisgenoot. Ik kom thuis met noon ooh soom, Koreaans voor: lachende ogen! Dank jullie voor het volgen van onze Asia “adventures”.