Home sweet home

We zijn vertrokken! Nog paar handige last minute tips van Merel en Inge: ga veel fietsen in Japan en volg wél de lokjapanners voor restaurantjes (dat had ik anders zeker nooit gedaan). Ons Tokyo programma puilt inmiddels uit. ‘Heb je er zin in? vraag ik op weg naar Schiphol. Home, sweet home” zegt Nick :).

De reis vandaag, we vliegen met het Poolse Lot naar Tokyo via Warschau, want stukken goedkoper. Op het moment dat we nog zeer stabiel de landing inzetten zegt Nick: ‘deze piloot bakt er helemaal niks van’. Ik denk nog, mmmh stevige conclusie voor een onervaren reiziger met een paar maandjes flight simulator ervaring... maar inderdaad! We landen hortend en stotend en maken een belachelijke noodstop. Lot klinkt ineens een stuk fatalistischer haha.

Nick hoopt optimistisch op airport entertainment in Warschau (‘cursus UWV oplichten of workshop asperges steken’). Maar het wordt twee uur wachten op stalen stoeltjes, waarbij mijn grootste vermaak toch wel Nick’s ‘vrije vertalingen’ van alles wat er op dwingende toon in het Pools omgeroepen wordt. En dat is veel!

Van Warschau naar Tokyo wordende alsnog stevige Lot-fans, door het Japanse eten aan boord en vooral de gigantische beenruimte die we hebben. We kunnen onze benen zittend languit strekken. Heerlijk. Dat gaat vast helpen bij onze eerste dag Tokyo.